Forum Obywatelskiego Rozwoju

2013-06-24

Synteza

  • Od czasu powstania II filara systemu emerytalnego, koszt jego budowy nigdy nie przekroczył 4% wydatków publicznych i w zdecydowanej większości mógł zostać pokryty wpływami z prywatyzacji.
  • Osiem z dziesięciu państw Europy Środkowo-Wschodniej buduje kapitałowy filar systemu emerytalnego. Po 2009 roku, z powodu kryzysu, większość państw naszego regionu ograniczyła inwestowanie w II filar, jednak w przypadku Polski, pomimo braku recesji, ograniczenie składki było szczególnie duże (najdalej poszły Węgry, de facto nacjonalizując oszczędności emerytalne swoich obywateli).
  • Oparcie systemu emerytalnego o dwa, niezależne filary zwiększa bezpieczeństwo przyszłych emerytur. Część emerytury znajdującej się w OFE i ZUS podlega różnym ryzykom (odpowiednio: rynkowemu i politycznemu), które w znacznej mierze są od siebie niezależne, dzięki czemu łączne ryzyko jest mniejsze.
  • Zgodnie z zasadami sztuki, OFE powinny mieć możliwość zarówno inwestowania w akcje, jak i w obligacje. Niemniej należy pamiętać, że w przypadku osób młodszych OFE powinny inwestować więcej w akcje, czego dziś niestety nie mogą robić, z powodu obecnie istniejących limitów inwestycyjnych.

Zobacz komentarz Aleksanda Łaszka do publikacji (wideo)

Kontakt do autora:
Aleksander Łaszek
e-mail: [email protected]
tel.: +48 695 286 386