O cenach w gospodarkach centralnie planowanych nie decydował rynek tylko centralny planista. Ceny energii nie odzwierciedlały więc prawdziwych kosztów (w tym także środowiskowych) jej powstania. W rezultacie przedsiębiorstwa i gospodarstwa domowe mogły zużywać więcej energii niż na wolnym rynku bo to nie one ponosiły koszty takiego działania.
Zarówno w krajach pokomunistycznych, jak i w gospodarkach od dawna już rynkowych wiele działań ekologicznych wciąż jeszcze jest blokowanych przez siły nierynkowe. Przykładem mogą być tutaj grupy interesu skoncentrowane m.in. wokół sektorów, takich jak produkcja węgla i energii elektrycznej. Grupy te często blokują pożyteczne z ekologicznego punktu widzenia plany restrukturyzacji i prywatyzacji, walcząc jednocześnie o utrzymanie niekorzystnych dla środowiska dotacji.
Transformacja systemowa przyniosła znaczące zmiany w zakresie ochrony środowiska naturalnego. Jedną z nich jest naturalny proces przechodzenia od większego udziału rolnictwa i przemysłu w gospodarce (w tym najbardziej niekorzystnego dla środowiska przemysłu ciężkiego) do większego znaczenia usług.
Chcesz się dowiedzieć więcej? Przeczytaj esej obalający mit o tym, że gospodarka wolnorynkowa wpływa niekorzystnie na środowisko naturalne.