W 2005 r. przeciętny wiek mężczyzn, którzy korzystając z prawa do wcześniejszych emerytur lub innych świadczeń społecznych trwale opuścili rynek pracy w Polsce wynosił jedynie 57 lat. Oznacza to, że mężczyźni w Polsce kończą swoją aktywność zawodową aż 8 lat przed osiągnięciem ustawowego wieku emerytalnego, najwcześniej wśród wszystkich krajów europejskich.
Przeciętny wiek kobiet, które trwale opuściły rynek pracy w Polsce wynosił nieco ponad 55 lat i również był najniższy wśród wszystkich krajów europejskich. Polki odchodzą do bierności zawodowej przeciętnie prawie 5 lat przed osiągnięciem ustawowego wieku emerytalnego. Niechlubnymi rekordzistkami w Europie pod tym względem są Belgijki i Dunki, które kończą swoją aktywność zawodową aż o ok. 7 lat przed osiągnięciem ustawowego wieku emerytalnego. Mimo to, przeciętny wiek dezaktywizacji zawodowej Dunek wynosił 60 lat, a zatem był o 5 lat wyższy niż w Polsce.
W latach 1998-2005 przeciętny wiek mężczyzn i kobiet odchodzących z rynku pracy w Polsce obniżył się odpowiednio o 3,5 roku i 2 lata. W tym okresie w większości krajów europejskich odnotowano z kolei wydłużanie okresu aktywności zawodowej. Szczególnie wysoki wzrost przeciętnego wieku mężczyzn, w którym odchodzili z rynku pracy miał miejsce w krajach nadbałtyckich (np. na Litwie o 2,6 roku, a w Estonii o 2,5 roku). Znaczące wydłużenie aktywności zawodowej mężczyzn nastąpiło wówczas także na Węgrzech (o 2,6 roku) i w Finlandii (o 2,2 roku). W przypadku kobiet, okres aktywności zawodowej wydłużył się najbardziej na Łotwie (o ponad 4 lata), na co miał wpływ przede wszystkim wzrost ustawowego wieku emerytalnego kobiet. W tym okresie podniesiono go na Łotwie o 3,5 roku (docelowo w 2009 r. ma on wynosić 62 lata dla kobiet i mężczyzn).
Chcesz wiedzieć więcej? Przeczytaj raport „Ile nas kosztują wcześniejsze emerytury?”.