2021-04-16
Synteza:
- W świadomości społecznej tymczasowe aresztowanie to nadal jedyny faktycznie skuteczny środek zapobiegawczy istniejący w polskim prawie.
- W Polsce od lat utrzymuje się niepokojąco wysoki procent uwzględnianych wniosków prokuratury o zastosowanie tymczasowego aresztowania. W roku 2009 było to 89,39 % z kolei w 2018 – 90,46 %.
- Należy więcej uwagi poświęcić nieizolacyjnym, a więc wolnościowym środkom zapobiegawczym, takim jak poręczenie społeczne, poręczenie majątkowe, dozór policyjny, nakaz opuszczenia lokalu, zawieszenie w czynnościach służbowych, zakaz opuszczania kraju.
- Zachowanie sprawcy po popełnieniu zarzucanego mu czynu zabronionego, to także jego stosunek do wypełniania obowiązków wiążących się z nałożonymi środkami zapobiegawczymi. Stąd też domniemany sprawca, nawet przy zastosowaniu wolnościowych środków zapobiegawczych, powinien mieć to na uwadze.
- W razie niewywiązywania się z nałożonych na podejrzanego lub oskarżonego środków możliwe pozostaje dokonanie zmiany na bardziej dolegliwy.
- Należy z całą stanowczością podkreślić, że areszt tymczasowy to nie kara dodatkowa, którą można wymierzyć z poczucia „sprawiedliwości społecznej” zawczasu.
Pełna treść komunikatu znajduje się w pliku do pobrania poniżej.
Kontakt do autorki:
Eliza Rutynowska, prawniczka FOR
eliza.rutynowska@for.org.pl