Rafał Trzeciakowski

Dzięki Unii Europejskiej polskie firmy mogą działać na rynku nie tylko krajowym, na którym 38 mln Polaków wytwarza 1% światowego PKB, lecz na rynku europejskim, gdzie 528 mln Europejczyków wytwarza 22% światowego PKB(dla porównania Stany Zjednoczone wytwarzają 24% światowego PKB, a Chiny – 16%). Większy rynek pozwala na szerszy zakres specjalizacji, a co za tym idzie prowadzi do wzrostu produktywności, od której wprost zależą wynagrodzenia pracowników i poziom życia.

Słuchając od dłuższego czasu różnych wypowiedzi padających z obozu rządzących, można odnieść wrażenie, że właściwie jedyną zaletą członkostwa Polski w Unii Europejskiej jest dostęp do funduszy unijnych. Tymczasem nie ma to zbyt wiele wspólnego z prawdą – Polska więcej niż na unijnych środkach korzysta na wspólnym rynku. I przy okazji – na praworządności. 

Kraje bogate bogactwem swoich obywateli stwarzają im przewidywalne, stabilne warunki działania, dzięki czemu nieprzerwanie rozwijają się przez dekady. Wzmożenia inwestycji publicznych były do tej pory domeną peryferyjnych gospodarek i prawie zawsze kończyły się „twardym lądowaniem”.

Zdaniem ekspertów FOR wraz z rosnącą liczbą zakażeń COVID-19 wzrosło również zapotrzebowanie na osocze krwi ozdrowieńców wykorzystywane do łagodzenia przebiegu choroby. Jednak lekarze alarmują o jego brakach. Moglibyśmy zbierać więcej osocza, gdyby rządzący dopuścili płacenie dawcom twierdzi Rafał Trzeciakowski ekonomista Fundacji Forum Obywatelskiego Rozwoju. Dawcom osocza płaci się m.in. w Austrii, Czechach, Niemczech, USA i na Węgrzech. W 2017 roku w tych krajach zbierano od 5- do 14-krotnie więcej osocza na mieszkańca niż w Polsce.

Uzyskanie rygorystycznych dowodów na skuteczność leczenia osoczem ozdrowieńców w trakcie obecnej pandemii jest trudne, a lekarze wobec ryzyka śmierci pacjentów podają im osocze na zasadzie tzw. aktu miłosierdzia.

Osocze od ozdrowieńców pomaga w walce z koronawirusem. W stacjach krwiodawstwa wciąż jest go za mało. Czy ozdrowieńcy powinni być zachęcani finansowo do oddawania osocza?

Płacenie dawcom osocza krwi mogłoby zakończyć problem braków osocza ozdrowieńców COVID-19 w Polsce i zapewnić jego dostępność wobec rosnącego zapotrzebowania w przyszłości – przekonuje Rafał Trzeciakowski, ekonomista z Forum Obywatelskiego Rozwoju.

Wraz z rosnącą liczbą zakażeń COVID-19 wzrosło zapotrzebowanie na osocze krwi ozdrowieńców. Jednak lekarze alarmują o jego brakach. Moglibyśmy zbierać więcej osocza, gdyby rządzący dopuścili płacenie dawcom- czytamy w komunikacie Forum Obywatelskiego Rozwoju.

Wraz z rosnącą liczbą zakażeń COVID-19 wzrosło zapotrzebowanie na osocze krwi ozdrowieńców wykorzystywane do łagodzenia przebiegu choroby. Jednak lekarze alarmują o jego brakach. Moglibyśmy zbierać więcej osocza, gdyby rządzący dopuścili płacenie dawcom. Dawcom osocza płaci się m.in. w Austrii, Czechach, Niemczech, USA i na Węgrzech. W 2017 roku w tych krajach zbierano od 5- do 14-krotnie więcej osocza na mieszkańca niż w Polsce. 

Ekonomiści Jakub Sawulski i Rafał Trzeciakowski dyskutują o tym, czy wydatki publiczne to dobre lekarstwo na kryzys.