Komunikaty

NBP, rozmontowując Konstytucję finansową naszego państwa, włączył się w działania, które prowadzą nas z powrotem do PRL. Najwyraźniej jego kierownictwo nie wyniosło z upadku socjalizmu lekcji, że rachunku za beztroską konsumpcję rządu w tłustych latach nie da się opłacić drukiem pustego pieniądza.

Z powodu pandemii koronawirusa od marca wiele firm i osób straciło możliwość pracy i zarabiania na życie, zarówno na skutek reakcji coraz ostrożniejszych konsumentów, jak i z powodu działań rządu wprost zakazujących szeregu działalności.

Koronawirus dla wielu osób stanowi śmiertelne niebezpieczeństwo, ale duża część zarażonych przechodzi go bezobjawowo. Dostępne dane na temat śmiertelności pokazują, że choroba stanowi największe ryzyko dla osób starszych i chorych na inne choroby.

Obecnie najważniejszym wyzwaniem jest utrzymanie miejsc pracy oraz wsparcie osób, które z powodu koronawirusa i działań mających ograniczyć skalę epidemii w Polsce nie mogą pracować. Z jednej strony wymaga to wsparcia firm, które płacą swoim pracownikom, ale, pozbawione przychodów, same są zagrożone bankructwem. Z drugiej strony potrzebna jest pomoc dla osób, które pracowały na nietypowych formach zatrudnienia i z dnia na dzień straciły pracę.

W nocy z 27 na 28 marca posłowie PiS dodali do ustawy o pomocy dla przedsiębiorców i pracujących w czasie epidemii koronawirusa poprawkę zmieniającą Kodeks wyborczy. Poprawka umożliwia głosowanie korespondencyjne osobom powyżej 60. roku życia oraz osobom przebywającym w kwarantannie, izolacji i izolacji domowej.

Jesteśmy świadomi, że pandemia koronawirusa będzie wymagać wielu nadzwyczajnych działań. Społeczne, gospodarcze i zdrowotne konsekwencje tego prawie całkowitego załamania normalnego życia – zamkniętych szkół i firm, masowych kwarantann i zakazu opuszczania domów – mogą okazać się długotrwałe i bolesne, być może nawet poważniejsze niż żniwo zebrane bezpośrednio przez samego wirusa. Nie wiemy, ile epidemia potrwa w Polsce, ale musimy założyć, że w perspektywie trzech najbliższych miesięcy kluczowym zadaniem będzie wsparcie poszkodowanych osób i firm w taki sposób, żeby gospodarka szybko odbiła bezpośrednio po zakończeniu nadzwyczajnych działań zwalczających epidemię.

W obliczu epidemii koronawirusa działania rządu powinny być przede wszystkim skierowane na ułatwienie firmom przetrwania epidemii i utrzymania zatrudnienia. Skala interwencji powinna zależeć od czasu jej trwania i skali jej konsekwencji gospodarczych – w pierwszej kolejność nacisk należy kłaść przede wszystkim na odraczanie płatności podatków i składek (zarówno samych przedsiębiorców, jak i ich pracowników), następnie na gwarancje i pożyczki, a dopiero na końcu na umarzanie części zobowiązań.

31 marca 2020 r. odbędzie się Zgromadzenie Ogólne Sędziów Sądu Najwyższego. Wtedy też sędziowie prawdopodobnie wybiorą pięciu kandydatów na nowego Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego. Z kolei z tego grona Prezydent RP powoła ostatecznie nowego Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego. Pierwotnie Zgromadzenie Ogólne miało odbyć się 17 marca, zostało przełożone w związku z zaistniałym zagrożeniem epidemiologicznym. 

Rząd PiS zmarnował mijające 5 lat dobrej koniunktury, w efekcie czego polskie finanse publiczne oraz system opieki zdrowotnej nie są przygotowane na epidemię koronawirusa. „Zrównoważony budżet” to sztuczka księgowa, służąca rządowej propagandzie – w rzeczywistości, planowany deficyt sektora finansów publicznych, po odliczeniu dochodów jednorazowych, miał w 2020 roku wynieść 2,2% PKB (ponad 50 mld zł), czyli niewiele mniej niż 2,6% PKB odnotowane w 2015 roku. 

3 marca 2020 r. odbyła się rozprawa przed Trybunałem Konstytucyjnym, zbojkotowana przez dwóch uczestników postępowania: Rzecznika Praw Obywatelskich oraz przedstawiciel Sądu Najwyższego, I Prezes SN, którzy przedstawili stanowiska na piśmie. W składzie sędziowskim TK obecne były trzy osoby uznawane za „dublerów”.

Rozprawę Trybunał odroczył do dnia 12 marca 2020 r. celem umożliwienia dalszego zadawania pytań obecnym na kolejnych rozprawach uczestnikom przez skład orzekający.