Komunikaty

W czwartek 21 lutego br. Sejm przyjął nowelizację ustawy o zasadach zarządzania mieniem państwowym. Przewiduje ona powołanie Funduszu Inwestycji Kapitałowych – funduszu celowego, z którego premier będzie mógł finansować nabywanie bądź obejmowanie przez państwo akcji spółek. Będzie to kolejny instrument w arsenale nacjonalizacyjnym PiS.

Konstytucja RP przyznaje obywatelom prawo do informacji o działalności organów władzy publicznej. Prawo to obejmuje także wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów, z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu. Ubiegłoroczne wydarzenia związane z odmową obserwowania obrad Sejmu i niedawne orzeczenia sądów administracyjnych rzucają nowe światło na to zagadnienie oraz każą przyjąć, że na tę chwilę zasady wstępu na posiedzenia izby niższej są uregulowane wadliwie i wymagają pilnej nowelizacji – oczywiście w duchu jawności i poszanowania praw obywateli.

PiS zapowiedziało w polityce gospodarczej powtórzenie swoich działań z 2007 roku. Wówczas w szczycie światowej koniunktury rząd PiS uchwalił ustawy, które weszły w życie w trakcie spowolnienia w 2008 i 2009 roku, zwiększając deficyt sektora finansów publicznych o 2% PKB i wymuszając na rządzie PO-PSL szukanie oszczędności. Obecne zapowiedzi również ogłoszono w szczycie koniunktury, ale w pełni wejdą w życie dopiero w kolejnych latach, gdy wedle dostępnych prognoz wzrost gospodarczy będzie wolniejszy i - w konsekwencji - sytuacja finansów publicznych trudniejsza.

Szwedzki think-tank Timbro zaprezentował kolejną edycję Indeksu Autorytarnego Populizmu – Authoritarian Populism Index. Celem indeksu jest m.in. diagnoza, na ile partie populistyczne mogą stanowić realne zagrożenie dla liberalnej demokracji w Unii Europejskiej i pięciu innych krajach naszego kontynentu.Trzy partie uwzględnione w indeksie, które w ostatnich wyborach osiągnęły najwyższe poparcie to Fidesz (Węgry), Prawo i Sprawiedliwość (Polska) i Syriza (Grecja).

Polska zajmuje dopiero 30. miejsce na 41 krajów Unii Europejskiej i OECD w Indeksie Elastyczności Zatrudnienia 2019, mierzącym elastyczność umów o pracę regulowanych kodeksem pracy. To identyczny wynik jak przed rokiem – zeszłoroczne prace Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Pracy okazały się fasadowe i koniecznej reformy kodeksu pracy w dalszym ciągu brakuje. Polsce obecnie dwukrotnie bliżej do najgorszej w rankingu Francji niż do najlepszej Danii. Sprawne reformy są jednak możliwe – w tym roku liderem reform była Litwa, która awansowała z 27. na 15. miejsce.

Państwowa własność przedsiębiorstw zawsze stwarza konflikt interesów, stawiając państwo jednocześnie w roli tworzącego reguły funkcjonowania rynku i właściciela działających na nim firm. Ten konflikt nie jest całkowicie eliminowany przez istnienie niezależnego URE. Przykład wpisania Engie i EDF na listę spółek strategicznych przez ministra Tchórzewskiego, prawdopodobnie w celu uzyskania prawa weta przy sprzedaży ich aktywów, czy wprowadzone przez parlament zmiany we wzorze opłaty zastępczej, mające chronić państwowe spółki energetyczne przed skutkami wcześniej podpisanych kontraktów na zakup zielonych certyfikatów, pokazują dobitnie, że rządzące PiS faworyzuje państwowe spółki energetyczne.

W listopadzie 2018 r. do Sejmu trafił poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz niektóre inne dni. W ciągu kilku dni przeprowadzono pierwsze czytanie projektu, którym następnie zajęła się sejmowa Komisja Polityki Społecznej i Rodziny, proponując drobne poprawki.

Pod koniec listopada br. do Sejmu trafił projekt kolejnej nowelizacji ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym. Rządzący wycofali się z propozycji odesłania prawie 1/3 sędziów SN w stan spoczynku i wpływu prezydenta na możliwość dalszego orzekania po przekroczeniu wieku emerytalnego. Te zmiany dotyczą również sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego. Ustawa, którą właśnie podpisał prezydent, czeka na publikację w Dzienniku Ustaw.

Według szacunków KE gospodarka unijna w 2017 roku osiągnęła szczytowy punkt tego cyklu gospodarczego. Silny wzrost gospodarczy największego partnera handlowego sprzyjał szybkiemu wzrostowi gospodarki naszego kraju, jednak pomimo tak dobrej koniunktury stopa inwestycji w Polsce w zeszłym roku spadła do najniższego poziomu od ponad 20 lat.

Poziom życia Polaków w przededniu I wojny światowej w 1913 roku, na koniec II RP w 1938 roku i na koniec PRL w 1988 roku, oscylował wokół 20% poziomu życia ówczesnych Amerykanów. Dzięki rozwojowi w III RP, dzisiaj jest to już ok. 50%.