Analizy

Nie należy mylić deglomeracji z decentralizacją. Polsce potrzebna jest decentralizacja, która polega na przenoszeniu decyzji na niższy poziom administracji, bliżej obywateli. Niestety deglomeracja nie zmienia wpływu obywateli na podejmowane decyzje, a jest jedynie działaniem fasadowym, które redystrybuuje prestiż z Warszawy do małych miast. 

Wbrew twierdzeniom niektórych komentatorów, to interwencjonizm, a nie liberalizm doprowadził do sytuacji, w której ludzie wyszli na ulice. Niestety protestujący przedstawiają postulaty obniżania podatków i zwiększania wydatków, czyli jednoczesnego zmniejszania i zwiększania roli państwa. To prosta droga do pogłębienia stagnacji francuskiej gospodarki. To natomiast będzie potencjalnie prowadziło do kolejnych protestów i dalszych populistycznych postulatów. 

W 2017 roku przewodniczący Komisji Europejskiej Jean-Claude Juncker zapowiedział utworzenie Europejskiego Urzędu ds. Pracy. Rozwinięciem tej propozycji jest opublikowany w marcu kilkudziesięciostronicowy komunikat Komisji. W jakim celu tworzyć kolejny urząd?

Rząd PiS głosi, że „konstytucja biznesu” to „najważniejsza reforma polskiego prawa gospodarczego od prawie 30 lat”. Najistotniejsze z jej deklarowanych celów to zwiększenie jakości tworzenia prawa gospodarczego oraz poprawa relacji między administracją publiczną i przedsiębiorcami. Można wymienić pięć powodów, dla których takie przedstawienie sprawy jest czystą propagandą.

W rozdziale pierwszym porównuję najważniejsze założenia OFE i PPK, natomiast w rozdziałach drugim i trzecim analizuję wpływ PPK odpowiednio na wzrost gospodarczy i bezpieczeństwo emerytalne Polaków, umieszczając proponowane zmiany w kontekście całokształtu polityki rządu PiS.

Reforma emerytalna w Chile z 1980 r. była pionierskim programem przejścia z repartycyjnego do kapitałowego systemu emerytalnego 

Opublikowana 17 lipca br. analiza Centrum für Europäische Politik poświęcona jest przedstawionemu wiosną przez Komisję Europejską projektowi dyrektywy w sprawie nieuczciwych praktyk handlowych w łańcuchu dostaw żywności.

Tocząca się w Polsce dyskusja na temat dużego zróżnicowania płac oraz nierówności dochodowych skupia się na podziale wartości dodanej wytwarzanej w gospodarce między pracowników (płace), pracodawców (zyski) i państwo (podatki). Pomija to kluczowy problem  dużego zróżnicowania produktywności w gospodarce. Tymczasem wysiłek wielu osób w Polsce pracujących w niewydajnych podmiotach jest nieefektywny, co przekłada się na ich niskie płace i mały wkład we wzrost gospodarczy.  

W ostatnich latach do Polski napłynęli liczni pracownicy ze Wschodu – w 2017 roku według szacunków NBP przebywało w Polsce przeciętnie 900 tys. pracowników z Ukrainy. Większość pracuje tymczasowo na podstawie ważnych kilka miesięcy oświadczeń o powierzeniu pracy cudzoziemcowi, które nie pozwalają ubiegać się o prawo stałego pobytu. Polska administracja bardzo niechętnie przyznaje polskie obywatelstwo – w 2016 roku osobom spoza UE przyznano ich tylko 3,5 tys. – na czym gospodarczo tracimy.